Во текот на целиот свој живот, грчкиот писател Nikos Kazantzakis (автор на „Зорба“, „Последното искушение на Христос“ итн) беше апсолутно кохерентен човек.
Иако неговото творештво повеќе е осврнато на религиозни теми – како одличната биографија на Saint Francis of Assisi, тој секогаш го потврдуваше својот атеистички став. Така што, овој изјаснет атеист ја има напишано една од најубавите дефиниции на Бог воопшто сретнати:
„Ние гледаме со збунетост кон највисокиот дел на спирала на сила, со која се уредува вселената. И ние го нарекуваме Бог. Ние може да му дадеме ново име: бездна, мистерија, апсолутна темнина, целосна светлина, материја, дух, врховна надеж, врховен очај, спасение, тишина. Но, ние го нарекуваме Бог, бидејќи само ова име – од некои мистериозни причини е способен да направи нашето срце да трепери со енергија. И да нема сомнеж за овој трепет, дека е апсолутно неопходен за да се остане во контакт со основните емоции на човечкото битие.“
– од блогот на еден писател
