Дваесет и пет години од катастрофата во Чернобил, луѓето полека, но сигурно, се враќаат во својата сигурна зона. Да, Чернобил сеуште важи за радиоактивен простор, но луѓето знаат да го документираат своето минато и да го искористат инспиративно за провокативни проекти. Еден од нив е фото-серијалот на Alex Cheban, чие фокусирање на напуштениот град е евидентно во неговите прогонувачки графити.
Постојат модели на „градови на духови“ на сцената на графити. Вознемирувачките силуети на децата достигнуваат на светлината на денот иако се поставени врз згради кои гнијат. Цвеќиња цветаат врз градските урнатини, а зрак на црн хумор владее во уништените паркови на градот Припијат, во неговите празни улици и смачкани билборди.
